دکتر مهدی شادفر

چگونه در مقابل فرزندانمان تصمیم بگیریم؟
در ما انسانها وقتی چیزی بروفق مرادمان نیست سرعتی که بر نا امیدی غلبه می کنیم یامی توانیم موضوع را فراموش کنیم و از آن فاصله بگیریم بستگی مستقیم دارد به اینکه چقدر مطمئن باشیم می توانیم موقعیتی را که در آن هستیم تغییر دهیم اگر تصور کنیم که شانسی هست امیدمان هرگز از بین نمی رود.کودکان به کوچکترین روزنه امید چنگ می اندازند هنگامی که شما تصمیمی بر خلاف میل فرزندتان می گیرید باید محکم باشید و جریان تصمیم گیری را به درازانکشانید هر چه جریان تصمیم گیری طولانی تر و نامستحکم تر باشد با خود کودکانه اوبیشتر رو به رو می شوید باید سریع تصمیم بگیرید و هنگامی که تصمیم گرفتیدعقب نشینی نکید.

سریع تصمیم بگیرید
اگر سریع تصمیم گیری نکنید در این خطر قرار می گیرید که فرزندانتان آن قدر از شماخواهش کنند تا شما خسته و آنان چیره شوند.اشکالی ندارد که نظر خود را تغییر دهید ولی به شرط انکه به سرعت انجام بگیرد.شما حتی می توانید دلیل فرزندتان را بپذیرید.اگر بیش از دلایل اولیه فرزندتان به حرفهای او گوش بسپارید جریان تصمیم گیری را با مسولیت خودتان به درازا می کشانید وقتی تصمیمی می گیرید که کودکتان آن را دوست ندارد می توانید به حرفهای او گوش کنید ولی نه برای مدت طولانی.اگر نتوانید سریع تصمیم بگیرید می توانید بگویید درباره آن بعدا فکر می کنید درصورتیکه بحث ادامه پیدا نکند

محکم باشید
شاید سخت ترین قانون در مورد تصمیم گیری این باشد که وقتی تصمیمی گرفتید باید برآن بایستید وقتی کودکان در زورگفتن به پدر و مادر بسیار موفق هستند خود کودکانه بسیار قدرتمند است و این مسئله موجب می شود پیشرفت احساسی خود بالغ به تاخیربیفتد. اگر میبینید در زمان ومکان خاصی قادر به این پایداری نیستید می توانید برای تصمیم خود استثنا قائل شوید وبا زیرکی خاصی حرف کودک خود را بپذیرید.

این عقیده که قوانین باید همیشه یکسان باشند درست نیست قوانین خوبند و ما باید بکوشیم انها را رعایت کنیم ولی گاهی خردمندانه این است که استثنایی قائل شویم .مهمتر از همیشگی بودن قوانین پایداری شما به عنوان تصمیم گیرنده است .توانایی شما برای پایداری کردن بر تصمیمی که گرفته اید روشن می سازد که در انجا شما مسئول و تصمیم گیرنده هستید نه فرزندتان.

منبع: رازهای تربیت فرزندان اثر انتونی ولف ترجمه منیژه جلالی انتشارات ارجمند